Een kerkelijk massagraf uit de zeventiende en achttiende eeuw. Na de Reformatie beschikten de kerken in de grote steden, mede omdat ook hier de ruimte om te begraven om de kerken (kerkhof) beperkt was, over een soort algemene grafkuil voor de lijken van de armen.
Deze kuil noemde men een 'meugveel' of een 'slokop'. De dode werd in een linnenzak of in stro in de kuil gelegd. In een dergelijk massagraf in de Westerkerk te Amsterdam verdween op dinsdag 8 oktober 1669 het stoffelijk overschot van Nederlands grootste schilder, Rembrandt van Rijn. zie ook: massagraf.
