In Duitsland wordt de theatrale val van een voetballer om een strafschop of een vrije trap te forceren, een Schwalbe genoemd. Dit woord, dat buiten de voetbalwereld ‘zwaluw’ betekent, is ook in de Nederlandse voetbalwoordenschat doorgedrongen. In maart 2002 introduceerde sportverslaggever Evert ten Napel een Nederlandse tegenhanger, namelijk fopduik. Het woord werd meteen door de sportpers opgepikt, al vond men het aanvankelijk helemaal niks. Zo schreef de Volkskrant op 16 maart:
Met de ‘fopduik’ van Evert ten Napel kunnen we hier trouwens echt niet aankomen. Dat is veel te veel Peppi en Kokki. Laten we het wel een beetje serieus blijven nemen, dat voetbal.
Maar een paar maanden later gebruikte diezelfde krant het woord alsof het altijd al bestaan had. De Gazet van Antwerpen zorgde in juni 2002 nog voor enige verwarring door te schrijven ‘na een Schwalbe, zoals de fopduik intussen officieel genoemd wordt’, maar elders was fopduik toen al volledig door de sportpers omarmd.
Nieuw is ook fopduiker voor iemand die een dergelijk kunstje flikt.
