Een zachtere, meer poëtische term voor een dode.
Eerst dan, wanneer de groeve een poos gesloten is geweest en de traan der smarte ons het oog niet meer verduistert, wordt het mogelijk, den levensloop van eenen dierbaren ontslapene met het kalme onderzoek van den geschiedvorscher na te gaan, en met wikkend oordeel zijne verdiensten af te meten.
S. Vissering: Herinneringen. 1861, geciteerd in WNT
Hier, in deze condoléancekamer met de vele fotoalbums op de lange tafel, kwamen ook tegen de kerst de eigenaars bijeen om hun ontslapenen te herdenken.
Lévi Weemoedt: Overal wat. 1995
Om hun ‘aanwezigheid’ kenbaar te maken, wordt achter de naam van de ontslapene een decent, maar in het oog springend ‘kruisje’ geplaatst.
Elsevier, 14-10-95
