(Leiden 13 januari 1596-’s-Gravenhage 27 april 1656). Landschapsschilder en -tekenaar, leerling van Esaias van de Velde te Haarlem, werkte in Leiden (± 1610-1615), Haarlem (16151619), weer Leiden (1619-1632) en Den Haag (van 1634 tot zijn dood).
In zijn werk bereikt de weergave van het Hollandse landschap met zijn wijde wateren en hoge wolkenluchten een hoogtepunt. Zijn vroegere werken zijn klein, gedetailleerd en kleurig met veel figuurtjes; na omstreeks 1630 beperkt hij zijn kleur vrijwel tot bruin, groen en grijs en staat de weergave van de atmosfeer voorop. Hij componeerde zijn landschappen meestal vrij naar motieven uit schetsen, die hij tijdens zijn vele zwerftochten maakte.
Dat hij daarbij ook Zeeland heeft bezocht, blijkt uit het voorkomen van Zeeuwse motieven (b. v. de silhouetten van Veere en Tholen) in sommige van zijn landschappen.
LITERATUUR
H. van der Waal, Jan van Goyen. Beek en Stechow, Jan van Goyen.
