Makelaars bij wie weddenschappen kunnen worden afgesloten op uitslagen van wedstrijden zoals paardenrennen, windhondenrennen, voetbalwedstrijden, competities enz.
In de jaren voor de Eerste Wereldoorlog vestigden zich vele Engelse bookmakers in de kuststreek van België (Oostende) en Nederland (vnl. Middelburg en Vlissingen) in verband met wettelijke maatregelen in Engeland, welke het bookmaken verboden.
Het Bookmakersbedrijf bracht in Middelburg een niet onbelangrijke kantooractiviteit. Er werd ruim ƒ 200.000 verloond bij een gemiddeld bediendenloon van ± ƒ 1.500 per jaar. De kantoren waren gevestigd in de Noordstraat o.a. op de hoek NoordstraatBlindenhoek en hoek Noordstraat-St.-Jorisstraat, naast het postkantoor en voorts nog een in de Nieuwstraat.
Bekende bookmakers in Middelburg waren Davis, Terry, Trevel en Price, welke de ‘Engels-Kantoren’ genoemd werden.
De gemiddelde inzetten waren 5 shilling. De kassierskantoren in Middelburg hadden het druk met het verwerken van de ‘postal orders’ die zij van de bookmakers kregen. De gecontroleerde pakketten gingen in hoofdzaak naar een Rotterdams adres, J. Krol, die bijna altijd het hoogste bod deed.
In 1910 verplaatsten de bookmakers hun kantoren naar Zwitserland en in 1914 terug naar Engeland.
De Middelburger De Paauw had nog vele jaren een bookmakerskantoor te Oostende.
Bij de ingang van de Middelburgse haven lag het fort Rammekens, een ontwerp van de Boni.
