Gewijde overleveringen uit het leven van heiligen en vromen over wonderen en goddelijk ingrijpen, verbonden aan kerken en kloosters, worden in de kloosterkronieken der M.E., de ‘vitae’ van bijv. Liudger, Wulfram, Siardus, Frederik en Doda, de Dialogus Miraculorum herhaaldelijk vermeld.
Hiervan leeft weinig meer. L. in de volksoverlevering van 19de en 20ste eeuw spreken van Bonifatius (stenen broden), wonderbaarlijke beelden en klokken, door hogere macht aangewezen plaatsen voor kerkbouw, door goddelijke wraak getroffen zondaars, spotters en godloochenaars. Naast de L. uit M.E. en contra-reformatie (Van der Heyden, Tiara) ook prot. L., bijv. de meermalen opgetekende L. van het onheilige avondmaal: kroeglopers parodiëren dit, maar nemen angstig de benen als een onbekende binnentreedt en zwijgend de attributen van de spot van de herbergtafel werpt.
Zie: S. J. v. d. Molen, Fr. Sêgeboek ii (Assen 1943).
