Vieringtorens zijn torens op de kruising van een kerk. Bij gebouwen met een centrale aanleg is het meestal een hooggeplaatste koepel op tamboer die bovenlichten bevat. Ook klokkentoren, en dus inwendig van het kerkruim afgezonderd.
Sinds het midden van de 12e eeuw herkenbaar als hoge uit het vierkant opgaande bouwsels in de Normandische en Rijnlandse romaanse bouwkunst en in de Vlaamse gotiek.
