De gotiek is een architectuurstijl die rond 1230 in Nederland verscheen en een uitgesproken verticalistisch karakter heeft. Het is een technisch-constructieve vooruitgang van een architectuur met massieve muren en kleine vensteropeningen (zie Romaanse architectuur) naar een architectuur met steunpunten waartussen grote openingen, eventueel gevuld met glas, mogelijk zijn. Door constructies als kruisribgewelven; luchtbogen en steunberen zijn deze grote openingen mogelijk.
Rijke ornamentiek op geometrische grondslag, zoals venstertraceringen en pinakels, wordt afgewisseld met meer plantaardige en dierlijke vormen als hogels en spuwers. Het altaar als kern van de liturgie is het allesbeheersende centrum. Het koor wordt in de grotere kerken omsloten door een kooromgang.
