Tegenover het Individualisme, dat als leidende gedachte heeft de algeheele vrijheid en zelfstandigheid van den mensch, die in het economische leven zijn eigen voordeel zoekt, staat het Socialisme, dat door een van overheidswege georganiseerde gemeenschap der productie-middelen de sociale tegenstellingen tracht op te heffen.
Tusschen deze beide stelsels in staat een derde systeem, dat zoowel met de vrijheid van het individu, als met het belang der gemeenschap rekening houdt. Hieraan heeft de bekende Duitsche econoom, dejezuiet Heinrich Pesch, den naam Solidarisme gegeven. Deze naam is afgeleid van het Latijnsche woord solidus, dat geheel beteekent. In dezen naam heeft men willen uitdrukken, dat het maatschappelijke leven een organisch geheel vormt. Niet het uitleven van het individu, niet de klassenstrijd, maar de samenwerking van alle leden voert tot verbetering der maatschappelijke verhoudingen, en tot verhooging van het algemeen welvaartspeil.
Dit stelsel, dat de sociale rechtvaardigheid beoogt, stelt de eenheid van het menschelijk geslacht, dat immers uit éénen bloede is geschapen, duidelijk op den voorgrond. Men zie hierover : Heinrich Pesch S. J. Lehrbuch der Nationalökonomie, Deel 1,2e druk, bl. 392—438.
