Christelijke encyclopedie

F.W. Grosheide (1926)

Gepubliceerd op 08-01-2020

Maxentius

betekenis & definitie

Romeinsch keizer, zoon van Maximinianus, werd in 306 door de Praetoriaansche benden tot keizer uitgeroepen en door het volk en den senaat als zoodanig erkend. Er ontstond verdeeldheid tusschen hem en zijn vader.

Laatstgenoemde moest naar Qallië vluchten. Toen Constantijn aan de Romeinen bij Turijn en Verona een nederlaag toebracht, toefde Maxentius met een groot leger werkeloos te Rome.

Toen Constantijn de bergpassen der Apenijnen was overgetrokken, rukte Maxentius tegen hem op, maar deze werd geheel verslagen in 312 bij PonsMilvius en verdronk in den Tiber.

< >