(Eng.; de telling in orde maken)
Het afgeven van een of meer slagen door de leider ter voorbereiding van een dwangpositie. Normaliter is een dwangpositie effectief als de leider op zeker moment alle resterende slagen op één na kan maken. Wanneer dat aantal kleiner is dient hij de ‘telling in orde te maken’.
Voorbeeld:
Zuid speelt 6SA. West start met harten voor het aas op tafel. De leider speelt schoppen naar het aas en ♦B, gedekt met de vrouw en genomen met het aas. Er zijn nu elf slagen zeker en de twaalfde kan komen uit de ruiten of de harten. Om de telling in orde te maken geeft de leider nu eerst een klaveren af: ♣4 uit noord, de 10 bij oost en een kleine klaveren bij zuid. Op dit moment kan de leider met zekerheid de rest op één slag na maken. Oost speelt ♣H na voor het aas van zuid. Deze incasseert ♥V, steekt over naar ♥H en laat ♠H en ♠V spelen. Daardoor ontstaat deze eindpositie:
Op ♠B zit oost in een ruiten/klaveren-dwang en wordt de twaalfde slag geboren.
Zie ook: squeeze without the count
