1. De leider door het spelen van hoge kaarten dwingen in te troeven waardoor hij de controle over het spel verliest. Ook: troefkort spelen.
2. In een wedstrijd onverantwoord hoog bieden teneinde een opgelopen achterstand goed te maken. Leidt meestal tot een nog grotere achterstand.
Voorbeeld (1):
Zuid speelt 4♥. West start met ♣A en ziet zijn partner een even aantal klaveren signaleren (zeer waarschijnlijk een vierkaart). Niettemin vervolgt west met ♣H die zuid troeft. De leider speelt schoppen naar de heer en ♥10 voor de vrouw van west. Deze speelt opnieuw klaveren, voor ♣V in noord. De leider speelt harten, die west een keer ophoudt. Hij neemt in de volgende ronde ♥A en ‘forceert’ de leider met een vierde keer klaveren. Dat kost zuid z'n laatste troef. West troeft vervolgens de derde ruiten in en kan de vijfde klaveren incasseren voor twee down.
