tros 1
tros 1 zn. 'bloeiwijze, bundel vruchten' Mnl. tors 'bundel' in de samenstelling wijntorsch 'druiventros' (met niet-etymologische spelling -sch) [1350-1400; MNW], Noch LXXVII torssen handboghescots 'nog 77 bundels pijlen' [1432-68; MNW torse II]; vnnl. nog steeds tors in bittere wijntorssen [...
