De term "Latijnse Hoogmis" verwijst naar een katholieke eredienst die in het Latijn wordt gevierd. De Latijnse Hoogmis is een specifieke vorm van de Rooms-Katholieke liturgie die traditioneel wordt uitgevoerd volgens de tridentijnse ritus, ook wel de buitengewone vorm van de Romeinse ritus genoemd.
Deze ritus wordt gekenmerkt door het gebruik van het Latijn als liturgische taal, gezongen gregoriaanse gezangen en specifieke liturgische gebaren.Belangrijke onderdelen van de Latijnse Hoogmis zijn onder andere de offerande, waarbij brood en wijn worden geofferd en getransformeerd tot het lichaam en bloed van Christus, en de communie, waarbij gelovigen de geconsacreerde hostie ontvangen. Deze vorm van de mis is sterk verbonden met de tradities van de katholieke kerk vóór de liturgische hervormingen die volgden op het Tweede Vaticaans Concilie in de jaren 60.
Het is essentieel op te merken dat in de loop der jaren de liturgie in de Rooms-Katholieke Kerk is gevarieerd, en in veel gevallen worden missen nu in de volkstaal gehouden volgens de gewone vorm van de Romeinse ritus. De keuze voor de Latijnse Hoogmis kan vaak worden gezien als een uiting van liturgisch traditionalisme binnen de katholieke gemeenschap.