(z. o. Zeef) is een methode om een mengsel van vaste stoffen te scheiden in fracties van verschillende deeltjesgrootte.
Z. is i.h.a. beperkt tot materialen met deeltjes > 50 g; fijner poeder kan heel moeilijk worden gezeefd. In de techniek is het heel vaak gewenst halffabrikaten of eindproducten door z. te scheiden in m.o.m. uniforme fracties. Men maakt in de techniek gebruik van zeefgazen en geperforeerde platen. Het z. geschiedt meestal continu. Moeilijkheden doen zich daarbij voor door het conglomereren en door de adhaesie van deeltjes aan het zeefoppervlak, waardoor de maasopeningen kleiner worden. Hoe fijner het materiaal, hoe groter i.h.a. de moeilijkheden.
Het vochtgehalte speelt daarbij een grote rol. Soms wordt nat gezeefd, waarbij men het materiaal met een stroom water door de zeef spoelt.Men onderscheidt trommel-z. (een cylinder gevormd door zeefgaas), schud- en tril-z. (bestaande uit een vlak, hellend zeefgaas, dat in schuddende of trillende beweging wordt gebracht) en vlakdraaiende z. (bestaande uit een vlak, hellend zeefgaas, waaraan een draaiende beweging in een horizontaal vlak wordt gegeven).
De beweging van de zeef doet weinig ter zake wanneer het te z. materiaal uit bolvormigc deeltjes bestaat. Zijn de deeltjes echter m.o.m. staafvormig, dan is het van groot belang de juiste zeefbeweging te kiezen; wil men een scheiding naar lengte, dan moet een vlakdraaiende zeef worden gebruikt; wil men scheiden naar dikte, dan verdient een schudzeef aanbeveling. Ten einde een materiaal in meer dan 2 fracties te verdelen, moet men meer z. gebruiken. Dikwijls worden z. met verschillende maaswijdten gecombineerd in één machine.
