zijn zwarte, humeuze, oude cultuurgronden met in de ondergrond fosfaatafzettingen, voorkomende in het rivierkleigebied in de stroomruggronden. de naam m. wordt gebruikt in de Betuwe. Zeer goede grond, vaak goede tuingrond, fosfaatrijk, maar kalibehoeftig.
Door eeuwenlange bemesting met organische stof en afval zijn de gronden liggende in de naaste omgeving van de eeuwenoude woonplaatsen meestal tot m. geworden. Men vindt er scherven in van aardewerk uit de Bataafs-Romeinse tijd en later.