Grondkering, die gemeenlijk ten doel heeft de oever van een waterweg verticaal op te zetten, opdat vaartuigen kunnen aanleggen. In bijzondere gevallen treft men b. ook op het land aan (b.v. verladingsplaats voor vrachtautos).
B. werden vroeger algemeen vervaardigd van hout. Zij bestaan dan uit planken steunend tegen ingeheide palen. Tegenwoordig worden ook veelvuldig damplanken van staal of gewapend beton toegepast. Hout heeft nl. het bezwaar, dat het op de waterlijn (tussen water en lucht) betrekkelijk snel wegrot, zodat de b. telkens vernieuwd moet worden. B. van enige hoogte worden verankerd.