een door verwering van veldspaat zich vormend waterhoudend aluminiumzout van de kiezelzuren. In zeer zuivere vorm heet het porseleinaarde (kaolien), normaal is het o.a. door ijzeroxide verontreinigd.
Een bijzonderheid van klei is dat de vorm die men het in natte toestand geeft, bij drogen en bakken behouden blijft; daarom is het grondstof voor stenen, pannen en potten.