(Gr. gymnos = naakt), in het Oude Griekenland een oefenplaats voor lichamelijke opvoeding; ten tijde van het humanisme (14de tot 16de eeuw) de naam voor de Latijnse school, waar Latijn de voertaal was. In de 19de eeuw opnieuw onder de Duitse burgerij tot leven gewekt, is het nu een school voor VWO, waarvan het diploma toegang verleent tot de examens aan de universiteit.
Sinds 1919 wordt er onderscheid gemaakt tussen de 𝛼- en 𝛽 -richting. Hoofdvakken zijn de beide zogenaamde oude talen: Grieks en Latijn. Na het vierde leerjaar wordt de keuze voor de twee volgende jaren gemaakt. Het zwaartepunt van de opleiding komt bij de 𝛼-kandidaat te liggen bij de klassieke talen (humaniora), bij de) 𝛽 -kandidaat bij de wis- en natuurkunde.
