(Lat.: dimensio = afmeting);
1. wiskundig, in het bijzonder bij de meetkunde. De rechte lijn heeft één dimensie (lengte), het vlak twee dimensies (lengte en breedte) en de ruimte of het lichaam heeft drie dimensies (lengte, breedte en hoogte);
2. natuurkunde. Het meten van natuurkundige eenheden berust op vier grondeenheden, nl. lengte, massa, tijd en elektrische lading. Elke andere natuurkundige grootheid kan tot een combinatie van deze vier worden teruggebracht. Deze combinatie heet dan de dimensie van de betrokken grootheid. B.v. snelheid heeft een dimensie lengte/tijd of lengte x tijd; tijd
kracht die van massa x lengte / tijd2.
