Een boerderij omvat woonruimte, schuur en veestalling op één hofstede. De boerderijen verschillen naarmate akkerbouw of veeteelt het voornaamste middel van bestaan is.
Merkwaardig is, dat de boerderijen vele eeuwen lang in dezelfde streek op dezelfde wijze werden gebouwd. Zo kreeg elke streek haar eigen type. In Nederland onderscheiden wij: de Friese stelp, het Fries-Groningse kop-hals-romptype en de Westfriese stelp. Deze behoren tot het Friese type. Tot het Saksische type behoren: het halle-type in Drente en het zogenaamde ,,lös-hoes”-type, dat nog sporadisch in Twente en in de Achterhoek voorkomt. Bij het Friese en het Saksische type bevinden zich de grote deuren in de korte gevel (in Drente: de baanderdeuren), waardoor de oogst wordt binnengebracht.
Daartegenover staat het Frankische langgevel-type, waarin de grote deuren in de lange gevel voorkomen. Bij het Zeeuwse type op de Zeeuwse en Zuidhollandse eilanden en in het westen van Noord-Brabant zijn woonhuis en bedrijf van elkaar gescheiden, zoals dat ook in de nieuwe IJsselmeerpolders het geval is. In Zuid-Limburg en ook over de grens komt het Romaanse type voor, met woonhuis, schuren en stalling rondom een binnenplaats, een hof.
