't Kalfje - ‘t Kalfje, uitspanning aan de Amstel* op de hoek van de Kalfjeslaan, ontleende zijn naam aan Jan Claesz. Kalf, die in 1670 in "'t Kalf aan de Amsteldijk" woonde. Hij verklaarde in 1689 van plan te zijn "dit lopende saisoen ofte jaer wijn bij de cleyne maet (= per glas) te vercopen en gelagen te setten". Dat de naam aan een studentengrap (er zou een kalf in kleren vermomd zijn binnengesmokkeld) te danken zou zijn, is nooit bewezen. De nauwe relatie tussen familienaam en herbergnaam is duidelijk.
De vijf kinderen van Jan Claesz. Kalf, die in het voorjaar van 1695 stierf, deelden hun vaderlijk erfdeel, maar behielden 't Kalfje in onverdeelde eigendom. Op 16 nov. 1941 brandde de bovenverdieping van 't Kalfje af; in 1950 werd het opnieuw als café-restaurant in gebruik genomen. Eigenares was toen de muziekpedagoge Jac. Hamel-van Wilpe; het bedrijf werd geleid door dhr. Van Vugt. Op 7 dec. 1967 werd 't Kalfje wegens bouwvalligheid afgebroken. De gevelsteen "Het Kalfje" belandde achter een boerderij in Hoogwoud. W. Timp van het bureau Monumentenzorg* kocht dit "stenen visitekaartje".
Het werd gerestaureerd en bevindt zich nu in het Gemeentearchief*. In de omgeving van 't Kalfje schilderde Rembrandt*. Multatuli* deed er inspiratie op. Tussen 't Kalfje en Amstelveen loopt de Kalfjeslaan, eens Klein Loopveld geheten en tot in de Tweede Wereldoorlog een idyllische wandelweg met aantrekkelijk geboomte. De houtroof gedurende de hongerwinter '44-'45 was er oorzaak van dat bij de bevrijding de Kalfjeslaan een doodgewone kale polderweg was. Maar nu prijkt zij weer met ouderwetse beplanting van essen en elzen. Het Klein Kalfje, Amsteldijk 355, op de andere hoek van de Kalfjeslaan, bestaat nog wel en is ruim tweehonderd jaar oud. Het is een bekend café, dat op een grote klandizie kan rekenen.
LIT. Mr J.W. Groesbeek, Amstelveen, acht eeuwen geschiedenis, 1966, 153; M.G. Emeis jr, Kabaal in 't Kalfje, O.A. 1974, 341; A.J.M. Rövekamp, Wandeling "Het Kalfje om", O.A. 1977, 229; Eric Slot, 't Kalfje verdween 25 jaar geleden, O.A. 1991, 298.
