Gepubliceerd op 18-08-2020

Zandoer (aardkunde)

betekenis & definitie

Bruin, grof zand, dat door ijzer en humusbestanddeelen aaneengekit is tot steenharde banken, oerbanken, die veelal onder hellingen in de heide voorkomen. Ijzerhoudend water lost humuszuur op en neemt het mee.

Dit humuszuur slaat neer, zoodra het water met koolzure kalk in aanraking komt en dan ontstaan harde banken in het zand. Vooral op plaatsen, die lang vochtig blijven, zooals onder de oppervlakte van hellingen, komt zandoer voor.