Het buitenste, lichter gekleurde hout van den stam (afb. blz. 191). Het binnenste, bruin gekleurde hout heet kernhout.
Het laatste is zwaarder, harder, duurzamer, donkerder dan het spinthout. Het spinthout heeft houtcellen met levend protoplasma; het kernhout heeft verdroogde houtcellen, waarvan de oorspronkelijke inhoud is vervangen door hars, kalk, kiezelzuur of gom. Vandaar, dat kernhout duurzamer is.De grens van spint en kernhout ligt niet altijd op een jaarring, hetgeen vooral bij iepenstammen duidelijk te zien is. Sommige boomen hebben een overgang van spint en kernhout. Men noemt dat hout rijphout en de boomen, die zulk rijphout in den stam hebben, noemt men rijphoutboomen:
de esch, de wilg en de iep. In den houthandel eischt men soms hout, vrij van spint. Dat is hout met veel kernhout, waarvan men het witte buitenstrookje verwijderd heeft. Bij naaldhout wordt die eisch nooit gesteld, omdat naaldhout weinig kernhout heeft. Blauw spint en dubbelspint zijn teekenen van bederf door schimmels.
Blauw spint komt bij grenenhout voor. De vorming van kernhout begint niet bij alle boomen op denzelfden leeftijd en ook de grondsoort heeft invloed op de kernvorming. Het spoedigst ontstaat kernhout bij den lork, den douglasden en den acacia (schotdoorn). Bij den groven den komt het kernhout laat en bij de spar in het geheel niet (vurenhout heeft geen kern).
