Een, bij de Wet verplicht gesteld, geschrift, dat op alle koopvaardijschepen aan boord moet zijn en waarin de tonnenmaat en het laadvermogen van het schip zijn opgegeven. De scheepsmeting geschiedt van wege het Departement van Financiën overeenkomstig de bepalingen van het Koninklijk Besluit van 1899 en wordt verricht door ambtenaren, beëedigde scheepsmeters, die aan verschillende kantoren voor scheepsmeting verbonden zijn.
De scheepsinhoud wordt aangegeven in bruto-registertonnen, de laadruimte en ruimten voor passagiers in netto-registertonnen. Een registerton is 2,83 kubieke meter. Onder scheepsinhoud verstaat men alle ruimten onder het bovendek, vermeerderd met alle ruimten boven het bovendek, voorzoover die voor zeewater kunnen worden afgesloten (de brug, de bak, de kampanje: dat is een opbouw op het achterschip). Havengelden, dokgelden, kanaalgelden worden naar de opgaven van den meetbrief berekend.Reeds lang heeft men getracht, om tot een internationale scheepsmeting te komen. Men is daarin niet ten volle geslaagd. Toch verwacht men binnenkort een internationale regeling van den Volkenbond.
Na ijking geeft men met letters, cijfers en teekens op het schip aan: den inhoud in tonnen, een teeken van den scheepsmeter, het nummer van de lijst, welke de scheepsmeter van zijn metingen bijhoudt en ten slotte de beginletter van het land, waar de eigenaar van het schip woont.
