Parijsch rood, polijstrood, Berlijnsch rood, Pruisisch rood, Berlijnsch bruin, ijzermenie.
Het is een oxyde van ijzer: Fe2 03, een bijprodukt van zwavelzuurfabrieken, welke zwavelzuur uit ijzervitriool maken. De rest van het ijzervitriool, dat in de retorten achterblijft, heeft vaak grillige vormen, welke op een doodshoofd gelijken. Naar de wijze van bereiding heeft doodekop een verschillende kleur. Men kent roode en paarse doodekop. Het is een onoplosbaar bruin poeder, dat gebruikt wordt als verfstof, als poets- en polijstmiddel voor glas. Om vlekken op spiegelglas weg te maken, wrijft men het glas met een stuk vochtig vilt, waarop een papje van doodekop.
Het poeder moet dan zeer fijn zijn, anders krijgt men krassen op het glas. Ook vermengt men het wel met tinasch. Voorts gebruikt men doodekop als verf. Men noemt het dan wel ijzermenie, hoewel het beter voor hout dan voor ijzer geschikt is, omdat het zwavelzuur bevat, dat het roesten bevordert. Indien doodekop als verf gebruikt wordt, moet het ten minste 75 % ijzeroxyde bevatten. Oker en roodaarde zijn soortgelijke stoffen als doodekop, uit ijzeroxyde bestaande, maar oker is een delfstof, ontstaan door verweering van ijzerhoudend veldspaat en roodaarde is eveneens een delfstof en bevat klei.
