Woordenboek der oudheid

Prof. dr. J. Nuchelmans - Dr. J.H. Brouwers (1976)

Gepubliceerd op 21-02-2025

APOTACTITAE

betekenis & definitie

Apotactitae (Αποτακτιται, van αποταττεσθαι: afstand doen van, zich onthouden), leden van een sekte in Phrygië, Pamphylië en Cilicië (4e eeuw), die onthouding van vlees, wijn en huwelijk predikte.

Zij werd bestreden door Basilius en Amphilochius van Iconium en in een edikt van Theodosius wettelijk als manicheïsch verboden (Codex Theodosii 16,5,7 en11). De apotactitae werden ook apostolici genoemd, waarschijnlijk omdat ze zich op de apocriefe apostelakten beriepen.

Lit. A. Lambert (DAL 1, 2617-2626). Bardenhewer 3, 226. Quasten 3, 297v. L. Boyer e.a., Les Écrits des Pères Apostoliques (Paris 1963). [Bartelink]

< >