ontvankelijk

betekenis & definitie

ontvankelijk - Bijvoeglijk naamwoord
1. toegankelijk voor indrukken of aandoeningen
2. (juridisch) (van een eiser, eis, klacht) 'aan de voorwaarden voldoend' die een rechtsprocedure of uitspraak door de rechter mogelijk maken
♢ Het bezwaarschrift is ontvankelijk.

Woordherkomst
afgeleid van ontvang (stam van het werkwoord ontvangen) met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-

Antoniemen
onontvankelijk

Verwante begrippen
[2] acceptabel, aannemelijk, aanvaardbaar