ontlaten

betekenis & definitie

ontlaten - Werkwoord
1. (ov) losmaken, vrij doen worden
♢ Toen kwam daar de zonne en ontliet u den band,
en hij smolt in de blauwte des hemels.
2. (refl) zich ~ een onverhoedse uitspraak doen
♢ Hij ontliet zich daarover in scherpe bewoordingen.
3. voltooid deelwoord van ontlatenHet water trok stil aan hem voorbij en hij zat daar, ontlaten van de dag en de lichte spanning die hij aanbrengt.

Woordherkomst
[1],[2] afgeleid van laten met het voorvoegsel ont-
voltooid deelwoord van ontlaten