detoneren - Werkwoord
1. ergatief tot ontploffing brengen
♢ Een vonk ten gevolge van een statische ontlading detoneerde het explosieve mengsel.
2. misstaan, uit de toon vallen, vals spelen ((muziek))
3. (muziek): het plotseling veranderen van de tonaliteit van een muziekstuk zonder dat er enig verband wordt aangebracht in de gebruikte akkoorden vóór en na de overgang
♢ Wanneer een stuk detoneert, kan dat een bijzonder opvallend moment opleveren; bij herhaling ervan kan het stuk echter erg banaal gaan klinken.
Woordherkomst
afgeleid van het Franse détoner (met het voorvoegsel de- en met het achtervoegsel -eren)
Gepubliceerd op 03-10-2017
detoneren
betekenis & definitie