destructief - Bijvoeglijk naamwoord
1. zware schade aanbrengend
♢ Het eiland werd getroffen door een uiterst destructieve aardbeving.
Woordherkomst
afgeleid van destructie met het achtervoegsel -ief
afgeleid van het Franse destructif of daarvoor van het Latijnse 'destructivus'
Synoniemen
vernietigend, verwoestend, vernielend
Verwante begrippen
destructiviteit
Gepubliceerd op 03-10-2017
destructief
betekenis & definitie