Wat is de betekenis van destructief?

destructief - Bijvoeglijk naamwoord 1. zware schade aanbrengend     ♢ Het eiland werd getroffen door een uiterst destructieve aardbeving. Woordherkomst afgeleid van destructie met het achtervoegsel -ief afgeleid van het Franse destructif of daarvoor van het Latijnse 'destructivus' Synoniem...

destructief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: des-truc-tief 1. wie de bedoeling heeft om af te breken en kapot te maken ♢ die wilde jongens zijn nogal destructief Bijvoeglijk naamwoord: des-truc-tief ... is destruct...

Van een bod: uitsluitend bedoeld om het bieden van de tegenpartij te verstoren. Zie ook: constructief; preëmptief

[Lat. destructivus] vernielend, verwoestend.

(destruktief) vernietigend

gericht op vernietiging; destructie, vernietiging.

vernielend

...

bn. bw., vernietigend, afbrekend.