conjunctief

betekenis & definitie

conjunctief - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) een werkwoordswijs waarmee men een wens, onzekerheid of mogelijkheid tot uitdrukking kan brengen
    ♢ Lang leve de koningin!
conjunctief - Bijvoeglijk naamwoord
1. zonder bepaalde aspecten uit te sluiten (verbindend)

Woordherkomst
afgeleid van conjunctie (met het voorvoegsel con-) met het achtervoegsel -ief
afgeleid van het Latijnse 'coniunctivus'

Synoniemen
aanvoegende wijs, bijvoegende wijs, subjunctief

Antoniemen
aantonende wijs

Verwante begrippen
conjunctiviteit