borgtocht

betekenis & definitie

borgtocht - Zelfstandignaamwoord
1. (juridisch) het voorlopig vrijlaten van een gevangene tegen storting van een borgsom
♢ Iran laat de Amerikaanse gevangenen op borgtocht vrij.
2. (juridisch) een overeenkomst waarbij de borgsteller garant staat voor de schulden van de schuldenaar.
♢ Deze borgtocht dient als onderpand voor het nakomen van de verplichtingen van de aannemer.

Woordherkomst
samenstelling van borg(werkwoord) en tocht (overeenkomst)

Verwante begrippen
borg, cautie, waarborgsom