bevindelijk

betekenis & definitie

bevindelijk - Bijvoeglijk naamwoord
1. (religie) geloof dat voortkomt uit de persoonlijke ervaring van de gelovige zelf
♢ Bevindelijk gereformeerden vormen een orthodox-protestantse groepering, die zich binnen het gereformeerd protestantisme en specifiek van orthodox-gereformeerden onderscheidt door grote nadruk te leggen op het belang van bevinding of persoonlijke geloofservaring. Door het vasthouden aan oude gebruiken en het afwijzen van bepaalde technologische en wetenschappelijke ontwikkelingen zijn zij tevens als sociologische groep in de samenleving te onderscheiden.

Woordherkomst
afgeleid van de stam van bevinden met het achtervoegsel -lijk met het invoegsel -e-