attributief - Bijvoeglijk naamwoord
1. toekennend, toeschrijvend, toedelend
2. de eigenschap hebbend van een attribuut of fungerend als attribuut
3. (taalkunde) bijvoeglijke bepaling, attribuut (woordgroep die een eigenschap definieert van een gerelateerd element)
4. :Een groot huis.
5. ::In deze zin staat groot vóór huis, dus is groot hier attributief.
6. :Het huis is groot.
7. ::In deze zin staat groot ná huis, dus is groot hier predicatief.
Woordherkomst
afgeleid van attributie met het achtervoegsel -ief
afgeleid van het Franse attributif of daarvoor van het Latijnse 'attributivum'
Antoniemen
predicatief
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: