(Lat. van alter = de andere). Het woord, afkomstig van Comte, dient ter aanduiding van al die beweegredenen van gedraging, welke zich het welzijn van anderen voor oogen stellen.
Terwijl zijn tegenbeeld de zelfzucht voortspruit uit diening van eigenbelang en eigenliefde, vloeit de altruïstische gezindheid voort uit ’s menschen socialen aanleg en neigingen. Adam Smith zocht haren diepsten grond in een aangeboren sympathie; anderen weer brengen haar in verband met de voortplantingsdrift.Het altruïsme wordt door Kreibig omschreven als ,,het bewust lager stellen van eigen grooter welzijn of smart beneden een kleiner welzijn of smart van anderen en een dienvolgens handelen.” Stelt men in deze definitie in plaats van de onderstreepte woorden de daaraan tegengestelde begrippen, dan verkrijgt men eene omschrijving van het egoïsme. Vgl. sympathie.
