Dies irae

betekenis & definitie

Dies irae (Lat.: dag der wrake; spr. dues) heet naar de beginwoorden het Latijnsche kerkgezang op het Laatste Oordeel. Het neemt om zijn grote zeggingskracht en de verheven gedachten een voorname plaats onder de kerkgezangen in. Het wordt als zoog. „Sequentia" vóór het Evangelie van de lijkmis (zie „Requiem") gezongen. — De woorden zijn waarschijnlijk afkomstig van den Franciscaner monnik Thomas van Celano (13e eeuw).