Een veel ge- en misbruikt woord van den laatsten tijd, voor een beweging, die liefde en waardering vraagt voor het eigen karakter van het eigen land.
Niet zelden hoort men nationalisme bestempelen als chauvinisme, dat ten slotte een slecht en dom nationalisme is, een nationalisme, dat het goede alleen ziet in eigen land en nu ook alles in eigen land goed praat, dat in veel gevallen speculeert op het beperkte egoïsme van den burger. In de grote landen ontaardt het nationalisme dan ook heel licht in chauvinisme.
Doch in de kleinere staten en speciaal in ons land, waar vooral vroeger overschatting van „het buitenland” vrij veel voorkwam, is daarvoor geen gevaar. Daar leven de burgers, ook doordat zij de buitenlandse talen kennen, meer mede met het buitenland en daar is op deze ontaarding van het nationalisme dus heel weinig kans.
