(→ excentrisch). Uitmiddelpuntigheid.
1) Het excentrisch zijn.
2) Grootheid bij een kegelsnede, ingevoerd door Kepler (1571 —1630). De verhouding e van de afstanden van een punt der kegelsnede tot brandpunt en richtlijn (e > 1 voor de hyperbool; e = 1 voor de parabool; e < 1 voor de ellips) heet excentriciteit, omdat zij voor de hyperbool en ellips tevens gelijk is aan de verhouding van den afstand van een brandpunt en het centrum tot de halve grote as.
