I.m
'Helm', verwant met helen, hullen, dus eigenlijk 'de bedekken beschermer’. Germ. >helma-; Got. hilms; Oudhoogduits, Middelnederlands, Oudsaksisch, Oudfries en Angelsaksisch helm 'helm, bedekking'. Poëtisch in het Angelsaksisch 'beschermer, heer1; Eng. helmet; Oudnoors hjalmr. Middenlat. helmus is overgenomen uit het Germ. Fra. heaume, lt. elmo. Verwant buiten het Germ. is Oudindisch sárman 'scherm, bedekking, beschutting’, Lat. celo ‘ik verberg' en Oudiers celim met dezelfde betekenis.
II.
Helm
m
Eenstammige verkorting van Germ. namen met helm 'helm' (zie -helm-), met de oorspr. betekenis ‘bedekken beschermer’. Helma v
Vr. vorm van Helm of verkorting van Wilhelmina.
