Vgl. het Ndl. achtervoegsel -heid, oorspr. een zelfstandig woord, ongeveer met de betekenis ‘soort, geslacht, stand, persoon, aard, wezen’. Het suffix vormt vooral abstracta en is als zodanig door de mystici in de mode gekomen.
Vgl. Got. haidus ‘wijze’; Oudhoogduits en Middelhoogduits heit 'aard, wezen, rang, stand' (verwant is Du. heiter); Oudnederfrankisch heit, heide; Oudsaksisch hêd ‘stand, waardigheid’;Oudfries -hêd(e); Angelsaksisch hêd, Eng. -hood; Oudnoors heidhr ‘eer, aanzien'. Verwant is Oudindisch ketú- ‘glans, beeld, teken'.
