In Maastricht kent men de vloek godgloeiende spijker/, die woede en verontwaardiging uitdrukt. Een vergelijkbare vloek is wat hamer!, waarin men een substituut ziet voor ‘duivel’.
Men kan nu veronderstellen dat als duivel eenmaal vervangen was door een zelfstandig naamwoord, het hek van de dam was en er vervangingen van dezelfde soort volgden. Dus na het timmergereedschap hamer, de spijker.
