een bij de Perzen, Indiërs en Turken zeer geliefkoosde vorm van het lyrisch gedicht; zij bestaat uit 5 tot 18 twee-regelige strofen, waarvan de tweede regels rijmen; dikwijls wordt na het rijmwoord nog een woord of zelfs een korte volzin herhaald. In de laatste strofe komt steeds de werkelijke of pennenaam van den maker voor.
Hafis geldt als de meester bij uitnemendheid in dezen dichtvorm.
