Het woord heelal danken wij aan de 17e eeuwse dichter P. C.
Hooft en wij mogen hem bewonderen om deze vondst, die imponeert door visionaire kracht. Toch is de samenstelling zeer eenvoudig: het woord bestaat uit het bijwoord heel, geheel en het zelfstandige naamwoord al in de betekenis: het alles omvattende, de totaliteit van alles wat bestaat. Men schreef het woord al vroeger wel met een hoofdletter: het Al. Zo kent het Duits, das all, das Weltall, het Grieks: to pan. Vroeger kwam ook het woord geheelal wel voor, maar dat is volkomen in onbruik geraakt. De vorm heelal is ook te verkiezen; hij is kort, krachtig en duidelijk.
