Van een Latijns werkwoord oriri: opkomen, zichtbaar worden, ontstaan, geboren worden, is het zelfstandige naamwoord ortus afgeleid in de betekenis: de opkomst (van de zon), het ontstaan, de geboorte. Het tegengestelde van ortus is abortus, dus: de verdwijning, het vergaan en in het bijzonder: de ontijdige bevalling, de miskraam.
Wanneer men thans spreekt en schrijft over abortus bedoelt men wat in het Latijn volledig heet: abortus lege artis provocatus: de abortus die volgens het voorschrift van de wetenschap (letterlijk volgens de wet van de kunst) wordt tevoorschijn geroepen, eigenlijk: uitgedaagd. Dit is dus de abortus die, uitgevoerd door een arts, de zwangerschap afbreekt. Men zegt vaak: onderbreekt in plaats van afbreekt, maar dat is fout, want onderbreken is: tijdelijk doen ophouden.
