(Fr.: suspension cardan; Du.: Kardanaufhängung; Eng.: cardanic
suspension), of cardanische ophanging, een door G. Cardano uitgevonden stelsel van twee concentrische ringen A en B, die elk om twee diametraal tegenover elkaar liggende tappen (a-a en b-b) draaibaar zijn (zie afb.). De tappen a-a van de buitenring zijn bevestigd aan de vaste punten v-v, de tappen b-b van de binnenring aan de binnenzijde van de buitenring. De tappen liggen in één vlak en de verbindingslijnen ervan staan loodrecht op elkaar waardoor ring B draaibaar is in twee onderling loodrechte richtingen. De cardanring wordt gebruikt o.a. aan boord van schepen voor het ophangen van het kompas en de tijdmeter, waarmee wordt bereikt dat het dekglas van deze instrumenten in het horizontale vlak blijft liggen, onafhankelijk van de verplaatsingen der vaste ophangpunten, die meebewegen met het slingerende en stampende schip. Deze horizontale stand is nodig voor de juiste aflezing van koersen en peilingen, resp. voor een zo groot mogelijke precisie van de tijdmeter.