Bezittend voorwerp

betekenis & definitie

Het bezittend voorwerp (of: possessieve datief) is het zinsdeel dat de zelfstandigheid aanduidt waarop de door het werkwoord uitgedrukte handeling of werking is gericht en die een 'bezitsrelatie' heeft met een zelfstandig-naamwoordgroep die in dezelfde zin voorkomt. Die zelfstandig-naamwoordgroep is meestal deel van een voorzetselgroep, dikwijls een voorzetselvoorwerp. In de meeste gevallen gaat het hierbij om een persoon ('bezitter') en een lichaamsdeel of kledingstuk ('bezit'). Voorbeelden: (1) Dat stuit hun tegen de borst. (2) De spatten vlogen hem op zijn kraag.