1. (de, -en, -eren), syn. van anijs. Enige inheemse soorten hebben bladeren die bij fijn wrijven naar anijs ruiken; zij worden alle ( ) anijsblad genoemd (Ost. 16).
2. (het, -en, -eren), blad van deze planten. Verschillende Pipersoorten alsook de nauwverwante Heckeria [= Potomorphe] leveren anijsblad, dat zooals de naam zegt, sterk naar anijs ruikt (Stahel 1944: 78). Etym.: Oudste vindpl. van 1 W. Sherard ± 1680 (zie Van Ooststroom); Anysblade. S anésiwiwiri (wiwiri = o.m. blad).
