onnodige, onbetekende, flauwe (Lat.frigidus) drukte, poeha. Vgl. het 17de-eeuwse een koude tijd, d.i. een slechte tijd; koude grimassen, malle, flauwe, onnodige fratsen, waarmee te vergelijken is het Fr. une plaisanterie froide, „qui n’est pas plaisante”, dus flauw.
In het Hd. kent men kalte Possen, grove grappen; kalt Ding, „unnützes Zeug”; kalte und unnütze Fragen; kalt Ding reden, eine faule, kalte, lahme Entschuldigung (d.i. een kale uitvlucht); daarnaast vindt men kahle Possen en ein kühler Spass, „ein Schaler, kahler, eig. gehaltloser, denn aller Gehalt erwärmt irgendwie”; Fri. in käldplezierke, geen vermaak.In sommige streken spreekt men van familie van de koude kant, aangetrouwde familie, eig. familie die ons koud laat; een koude oom of een koude zwager, een aangetrouwde oom of zwager; een koude vader, een stiefvader. Vgl. Fr. un oncle à la mode de Bretagne.
